"Fotografia osobista POWROTY PORTRETY" - wystawa Krzysztofa Millera w TCK
„Fotografia to rozmowa z drugim człowiekiem. To chęć poznania człowieka. To nieustawiczne otwarcie się na otaczającą nas rzeczywistość. Fotografia jest próbą podzielenia sie z innymi swoimi przeżyciami. To stworzenie powiązań pomiędzy światem, a moim rozumieniem i odczuwaniem go. Zdjęcie fotograficzne okazuje się jedną z wielu możliwych opowieści o świecie, jedną z możliwych fikcji wizualnych. Każdy z nas inaczej interpretuje oglądaną na fotografii „fikcję”. Dzięki temu zdjęcie nabiera własnego życia. Uruchomiliśmy w ten sposób pewien proces myślowy i na tym chyba polega fenomen i siła fotografii.”
Krzysztof Miller
Zapraszamy do poznania opowieści, jakie intymnymi, głównie czarnobiałymi zdjęciami stworzył autor wystawy „Fotografia osobista – POWROTY PORTRETY”. Ta kameralna ekspozycja oddziałuje na odbiorcę swym nastrojowym charakterem, a sposób aranżacji pozwala na bliski kontakt z fotografiami. Pierwsza część wystawy to nieskomplikowane, starannie zakomponowane portrety, które przedstawiają bliskie autorowi osoby. Druga część to dzieła, które powstały ze starych rodzinnych fotografii. Przez ciekawe ich zakomponowanie, nabierają nowego znaczenia, jednocześnie nie tracąc swojego specyficznego klimatu. W tej części znajdują się także dwa tryptyki „Dwa listy i cisza” i „Zaplątane” oraz cykl „Zwyczajny dzień dziadka Augusta”, na które składają się niezwykle malownicze i intrygujące, niemal abstrakcyjne kadry.
8 stycznia 2010 roku o godzinie 18:00 w Galerii TCK, z udziałem Krzysztofa Millera odbędzie się wernisaż wystawy jego prac, tę dwuczęściową wystawę, będzie można oglądać codziennie w dniach od 9 do 30 stycznia 2010 r. (z wyjątkiem niedziel), w godz. od 10:00 do 18:00. Wstęp: 1 zł.
Autor o wystawie:
„Inspiracją do powstania cyklu „Powroty” jest ludzka pamięć oraz stare, rodzinne fotografie. Miały one, dla swych bohaterów, utrwalić miłe i niepowtarzalne chwile. Dla mnie są zapisem ludzkich emocji. Przypomnieniem wspólnych spotkań i rozmów. Wywołały szerszą refleksję o losach ludzkich, o relacjach pomiędzy ludźmi oraz przedmiotami, które żyły ich życiem. Franciszek Starowieyski powiedział, że człowiek jest epizodem w życiu przedmiotów, dzisiaj patrząc na miejsca które były związane z bohaterami, można powiedzieć, że to nieprawda. Pozbawione energii, którą dawali im ludzie odchodzą, dematerializują się. Czas jest dla nich okrutny.
Cykl ten jest na pewno bardzo osobistym spojrzeniem, ale być może zachęci do refleksji. Przecież każdy z nas ma swoją niepowtarzalną historię.”
