Planty Kolejowe
Tarnowskie Planty Kolejowe, pierwotnie zwane Książęcymi, założone zostały w latach 60. XIX wieku, jako zieleń towarzysząca browarowi Książąt Sanguszków w dzielnicy Strusina. Wybudowany w latach 1813-1826 książęcy browar czynny był do czasu II wojny światowej, potem jego miejsce zajęły Zakłady Przetwórstwa Owocowo-Warzywnego „Owintar”. Planty od początku stanowiły przestrzeń publiczną, służącą wypoczynkowi mieszkańców i organizowaniu różnych imprez, np. w 1872 r. Towarzystwo Rolnicze urządziło tu okręgową wystawę rolniczą. Jednak pozbawione pielęgnacji Planty stały się w latach 80. XIX stulecia postrachem z powodu browarnej piwiarni i jej niemiłych gości oraz gęstwy krzaków, stanowiącej kryjówkę „mętów społecznych”. Obrazu zaniedbania dopełniał zanieczyszczony staw browarny. W 1889 r. Zarząd Miasta przejął Planty, odtąd zwane Miejskimi lub Kolejowymi. Zatrudniono ogrodnika, wytyczono alejki spacerowe, a staw zasypano śmieciami z miasta. Ale minęło 8 lat, a Planty były nadal w mizernym stanie. Wówczas na wniosek tygodnika „Pogoń” Planty oddano w użytkowanie „Korpusu wakacyjnego”, dowodzonego przez wybitnego działacza sportowego Ignacego Przybyłkiewicza, wywodzącego się z Towarzystwa „SOKÓŁ”. Pod jego energiczną opieką na terenie zasypanego stawu urządzono boisko sportowe (obecnie MKS Tarnovia), które było tak czysto i pięknie utrzymane, że stanowiło uderzający kontrast z zapuszczonymi Plantami. Wtedy to Planty, będące niegdyś postrachem przechodniów, zaczęły być punktem zbornym publiczności przypatrującej się z zajęciem ćwiczeniom „korpusistów”. W okresie międzywojennym Planty otoczono solidnym, żelaznym ogrodzeniem. W 1929 r. przybył Plantom żywy pomnik w postaci dębu wraz z tablicą z piaskowca, na której napis głosi: „Dąb zasadzony w dziesiątą rocznicę odrodzenia Polski”. Niestety drzewo to nie zachowało się do naszych czasów, ale obok resztek jego pnia posadzony został w 2000 r. kolejny dąb. Idea sadzenia dębów wolności była dość popularna w przedwojennej Polsce, czego dowodem może być również dąb na rynku w Żabnie. Obecna nazwa Plant związana jest z przebiegającą nieopodal linią kolejową, powstałą w latach 50. XIX wieku oraz dworcem kolejowym, wybudowanym w latach 1906-1910.
Drzewostan Plant tworzą w zdecydowanej większości drzewa liściaste. Na uwagę zasługują potężne kasztanowce w południowej części. Natomiast w zachodniej zobaczyć można ciekawie płożące się po ziemi sumaki octowce oraz sędziwą, ponad metrowej średnicy surmię która dolnymi konarami podpiera się o ziemię.
Planty uznane zostały za powierzchniowy pomnik przyrody rozporządzeniem Wojewody Tarnowskiego z dn. 23.07.1993 r. Dziesięć lat później Rada Miejska w Tarnowie uznała Planty Kolejowe za park gminny. Park ten, o powierzchni prawie 2,3 ha, jest pod stałą opieką tarnowskiego magistratu. Odnowione niedawno alejki i ławki zachęcają do spacerów w cieniu starych drzew, zwłaszcza w upalne dni. Odpowiednio zadbane Planty stanowią z pewnością pierwszą wizytówkę dla przybywających do naszego miasta koleją.
